🦧 Pn En Iso 11079 2008

PN-EN ISO 11079:2008 Wskaźnik IREQmin Wskaźnik IREQneutral Wskaźnik twc (z obliczeń) Środowisko pracy – mikroklimat umiarkowany Temperatura powietrza Zakres: (0 – 60) °C Temperatura poczernionej kuli Zakres: (0 – 60) °C Wilgotność powietrza Zakres: (20 – 90) % Prędkość powietrza Zakres: (0,15 – 5) m/s opgenomen in de norm NEN-EN-ISO 11079 en daarmee worden de tabellen van Siple & Passel en van Steadman steeds minder toegepast. 3.4 Effectmeting De effecten van werken in de kou kunnen worden gemeten door de lichaams- en huidtemperatuur te meten, evenals de hartslagfrequentie (ISO 9886). Om iets te weten te komen over de psychologische NB/ISO 11079:2018 Ergonomía del ambiente térmico – Determinación e interpretación del estrés debido al frió empleando el aislamiento requerido de la ropa (IREQ) y los efectos del enfriamiento local buy en iso 11079 : 2007 ergonomics of the thermal environment - determination and interpretation of cold stress when using required clothing insulation (ireq) and local cooling effects (iso 11079:2007) from sai global rights. ISO shall not be held responsible for identifying any or all such patent rights. ISO 11079 was prepared by Technical Committee ISO/TC 159, Ergonomics, Subcommittee SC 5, Ergonomics of the physical environment. This first edition of ISO 11079 cancels and replaces the ISO/TR 11079:1993, of which it constitutes a technical revision. ON POLSKA NORMA Polski Komitet Normalizacyjny 1eS 25.16020; 71.10.20; PN-EN ISO 14175 Czerwiec 2008 Wprowadza EN ISO 14175:2008, IDT ISO 14175:2008, 1DT Zastepuje PN-EN 439:1999, Materiaty dodatkowe do spawania -- Gazy i mieszaniny gazéw do spawal proceséw pokrewnych Na wniosek Komitetu Technicznego nr 165 ds, Technologil Spawalniczych norma europejska EN ISO 14175:2008 Welding consumables Європейські стандарти en 340, en iso 9237, en 23758, en 31092, посилання на які є в цьому стандарті, в Україні прийнято як ДСТУ en iso 13688:2016, ДСТУ en iso 9237:2003, ДСТУ iso 3758:2005, ДСТУ iso 11092:2005 відповідно. ВСТУП до en 342:2004 PN-EN ISO 11079:2008 Ergonomia środowiska ter-micznego. Wyznaczanie i inter-pretacja stresu termicznego wynikającego z ekspozycji na środowisko zimne z uwzględ-nieniem wymaganej izolacyjno-ści cieplnej odzieży (IREQ) oraz wpływu wychłodzenia miejscowego – określono metody i strategie oceny stresu związanego Normalizacyjnego. f2 PN-EN ISO 15609-1:2007. Przedmowa krajowa. Niniejsza norma zostaa przygotowana przez KT nr 165 ds. Technologii Spawalniczych i zatwierdzona przez. Prezesa PKN dnia 5 marca 2007 r. Jest tumaczeniem bez jakichkolwiek zmian angielskiej wersji Normy Europejskiej EN ISO 15609-1:2004. Buy UNI EN ISO 11079 : 2008 ERGONOMICS OF THE THERMAL ENVIRONMENT - DETERMINATION AND INTERPRETATION OF COLD STRESS WHEN USING REQUIRED CLOTHING INSULATION (IREQ) AND LOCAL COOLING EFFECTS from SAI Global ISO 11079-2007【iso 国际标准全文下载】. 下载积分： 5000. 内容提示： Reference numberISO 11079:2007 (E)© ISO 2007 INTERNATIONAL STANDARD ISO11079First edition2007-12-15Ergonomics of the thermal environment — Determination and interpretation of cold stress when using required clothing insulation (IREQ) and local cooling buy dd env iso 11079:1999 evaluation of cold environments - determination of required clothing insulation (ireq) from sai global AWdBw. Pomiary mikroklimatu umiarkowanego, gorącego i zimnego na stanowiskach pracy Pomiary mikroklimatu na stanowiskach pracy, w zależności od rodzaju środowiska termicznego, dzielą się na trzy rodzaje badań. Pierwszym rodzajem pomiarów jest pomiar mikroklimatu umiarkowanego, który realizowany jest dla środowisk o standardowych właściwościach termicznych. Kolejnym rodzajem pomiaru jest pomiar mikroklimatu gorącego. Ten rodzaj pomiarów najczęściej wykonuje się w środowiskach gorących takich jak huty, odlewnie oraz piekarnie. Ostatnim rodzajem pomiarów jest pomiar mikroklimatu zimnego, który należy wykonywać dla środowisk, gdzie temperatura powietrza jest niższa niż 10 Pomiary najczęściej realizuje się w chłodniach oraz przestrzeniach otwartych w sezonie zimowym. Pomiary realizowane są wg normy PN-EN ISO 7730:2006 dla mikroklimatu umiarkowanego, PN-EN ISO 7243:2018-01 dla mikroklimatu gorącego oraz PN-EN ISO 11079:2008 w przypadku mikroklimatu zimnego. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, każde stanowisko pracy, które narażone jest na wysoką temperaturę, należy objąć pomiarem mikroklimatu gorącego. W przypadku gdy wartość temperatury powietrza jest niższa niż 10 , wilgotność powietrza jest większa niż 5%, a ruch powietrza jest większy od 0,1 m/s, należy przeprowadzić pomiary mikroklimatu zimnego. Pomiary realizowane są przy użyciu wzorcowanego wyposażenia. Laboratorium Silesia Lab podczas pomiarów wszystkich rodzajów mikroklimatu tj. mikroklimatu umiarkowanego, mikroklimatu gorącego oraz mikroklimatu zimnego korzysta z miernika mikroklimatu typu EHA MM203 produkcji EKOHIGIENA, posiadającego zestaw trzech sond, umożliwiający jednoczesny pomiar mikroklimatu na trzech poziomach. Wyposażenie jest wzorcowane w akredytowanych laboratoriach wzorcujących. Końcowym etapem pomiarów mikroklimatu umiarkowanego, gorącego oraz zimnego, jest sprawozdanie, w którym zamieszczone są wyniki badań. Mikroklimat umiarkowany definiowany jest przez wskaźniki PMV i PPD. Mikroklimat gorący definiowany jest przez wskaźnik WBGTeff. W przypadku mikroklimatu zimnego wyznaczane są wskaźniki IREQminimal, IREQneutral oraz twc. Pomiary objęte zakresem akredytacji nr AB 1648. Current Current Current The latest, up-to-date edition. Add to Watchlist This Standard has been added successfully to your Watchlist. Please visit My Watchlist to see all standards that you are watching. We could not add this standard to your Watchlist. Please retry or contact support for assistance. You need to be logged in to add this standard to your Watchlist. Please log in now or create an account to add. You already added this Product in the Watchlist. ERGONOMICS OF THE THERMAL ENVIRONMENT - DETERMINATION AND INTERPRETATION OF COLD STRESS WHEN USING REQUIRED CLOTHING INSULATION (IREQ) AND LOCAL COOLING EFFECTS (ISO 11079:2007) Available format(s): Language(s): Published date: 12-01-2013 Publisher: Polish Committee for Standardization Add to Watchlist Email this page Print Copy quick link to this Standard Sorry this product is not available in your region. Add To Cart Access your standards online with a subscription Features Simple online access to standards, technical information and regulations Critical updates of standards and customisable alerts and notifications Multi - user online standards collection: secure, flexibile and cost effective Przygotowywane przez MRPiPS nowe rozporządzenie w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ma zapewnić lepszą ochronę pracowników. Nowe rozporządzenia w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy wchodzi w życie z dniem 21 sierpnia 2018 r. Wydanie nowego rozporządzenia podyktowane zostało koniecznością wdrożenia do prawa krajowego postanowień dyrektywy Komisji (UE) 2017/164 z dnia 31 stycznia 2017 r., która to ustanowiła czwarty wykaz wskaźnikowych dopuszczalnych wartości narażenia zawodowego. W opracowanym akcie wykonawczym zostały także uwzględnione wnioski Międzyresortowej Komisji do Spraw Najwyższych Dopuszczalnych Stężeń i Natężeń Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Pracy ( Nowe przepisy uwzględniają 13 wniosków których wprowadzenie do rozporządzenia ma zapewnić lepszą ochronę pracowników narażonych na działania szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. Nowe regulacje będą miały również wpływ na ograniczenie występowania ewentualnych chorób zawodowych. Zmiany wynikające z nowego rozporządzenia Nowe rozporządzenia zakłada dodanie nowych substancji chemicznych do poprzednio obowiązującego wykazu z wartościami NDS i dla niektórych z nich wartościami NDSCh. Są to difenyloamina – frakcja wdychalna z wartością NDS 8 mg/m3. Jest to substancja o szerokim zastosowaniu w przemyśle chemicznym, spożywczym, farmaceutycznym oraz gumowym; 4-chloro-3-metylofenol (PCMC) – frakcja wdychalna z wartością NDS 5 mg/m3. Dokumentacja i propozycja wartości NDS dla tej substancji została przygotowana na wniosek użytkowników tej substancji, głównie konserwatorów zabytków stosujących roztwory alkoholowe tego związku do konserwacji papierów oraz do dezynfekcji tkanin; kwas nadoctowy (PAA) – z wartością NDS 0,8 mg/m3 i NDSCh 1,6 mg/m3. Ze względu na skutki zdrowotne dla człowieka kwas nadoctowy został zaklasyfikowany do substancji szkodliwych w następstwie wdychania oraz w kontakcie ze skórą i po połknięciu, do substancji żrących powodujących poważne oparzenia skóry, uszkodzenia oczu oraz mogących spowodować podrażnienie dróg oddechowych. Roztwory wodne PAA wykazują działanie drażniące na drogi oddechowe i oczy, dlatego określona została wartość NDSCh; eter tert-butylowo-etylowy (ETBE) – z wartością NDS 100 mg/m3 i NDSCh 200 mg/m3. W Polsce substancja ta produkowana jest w zakładach PKN ORLEN i Grupa LOTOS. Podstawą do wyznaczenia wartości NDS były badania wykonane na ochotnikach, u których po narażeniu na ETBE w stężeniu 212 mg/m3 (LOAEL – najniższy poziom narażenia) przez 2h zaobserwowano podrażnienie błon śluzowych oczu, nosa i górnych dróg oddechowych oraz niewielkie zaburzenia funkcji płuc, mieszczące się w granicach wartości fizjologicznych; propano-1,3-sulton – z wartością NDS 0,007 mg/m3. Narażenie zawodowe na tę substancję dotyczy osób uczestniczących w procesie produkcji lub stosujących detergenty, inhibitory korozji lub inne produkty powstałe z użyciem tej substancji. Propano-1,3-sulton wchłania się do organizmu przez skórę, układ oddechowy i pokarmowy; metotreksat – frakcja wdychalna z wartością NDS 0,001 mg/m3. W Polsce metotreksat nie jest produkowany i obecnie brak jest danych o liczbie osób narażonych na związek w placówkach służby zdrowia, ponieważ nie zostały ustalone wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń tej substancji w środowisku pracy. Główne skutki działania metotreksatu po podaniu: dożołądkowym, domięśniowym lub dożylnym, obejmują: zahamowanie czynności szpiku kostnego, działanie hepatotoksyczne oraz zaburzenia płodności. W warunkach narażenia inhalacyjnego metotreksat może podrażniać oczy i błony śluzowe nosa. Substancja została zaklasyfikowana jako drażniąca na skórę i oczy; butano-2,3-dion (diacetyl) – z wartością NDS 0,07 mg/m3 i NDSCh 0,36 mg/m3. Diacetyl jest cieczą stosowaną jako składnik przypraw do żywności. Narażenie na ten związek występuje w przemyśle chemicznym i spożywczym; cyklofosfamid – z wartością NDS 0,01 mg/m3. Substancja ta ma działanie cytostatyczne i immunosupresyjne i stosowana jest w leczeniu różnych typów nowotworów. Przy produkcji cyklofosfamidu głównymi drogami narażenia zawodowego jest układ oddechowy i skóra. Brak jest danych na temat produkcji oraz zawodowego narażenia przy produkcji cyklofosfamidu w Polsce; 2-nitropropan – z wartością NDS 15 mg/m3. Substancja ta jest bezbarwną cieczą stosowaną głównie jako rozpuszczalnik do atramentów drukarskich, farb, lakierów oraz żywic, a w mniejszym stopniu stosowana jest jako półprodukt w syntezie organicznej oraz jako składnik materiałów wybuchowych i paliw rakietowych; 3,3’-dimetoksybenzydyna – z wartością NDS 0,2 mg/m3. Barwniki i pigmenty pochodne 3,3’-dimetoksybenzydyny są stosowane do barwienia: skóry, papieru, tworzyw sztucznych, gumy i tkanin. Narażenie zawodowe na 3,3’-dimetoksybenzydynę występuje podczas jej syntezy oraz produkcji i stosowania barwników na jej bazie; karbaminian etylu – z wartością NDS 0,001 mg/m3. Substancja ta jest stosowana głównie jako półprodukt w syntezie organicznej ( do wytwarzania żywic aminowych) oraz jako rozpuszczalnik: pestycydów, fumigantów, kosmetyków i środków farmaceutycznych (w weterynarii); 1,2-dimetoksyetan – z wartością 10 mg/m3. Jest stosowany jako substancja pomocnicza w wytwarzaniu, przetwórstwie i sporządzaniu chemikaliów przemysłowych, w produkcji fluoropolimerów, jako rozpuszczalnik i środek czyszczący w przemyśle mikroelektronicznym i w poligrafii; heksafluoropropen – z wartością 8 mg/m3. Heksafluoropropen jest bezbarwnym gazem stosowanym głównie jako monomer do produkcji fluorowych polimerów termoplastycznych, a także środka gaśniczego –heptafluoropropanu. Związek został zaklasyfikowany pod względem zagrożeń dla zdrowia jako substancja działająca szkodliwe w następstwie wdychania, może powodować podrażnienie dróg oddechowych, może spowodować uszkodzenie nerek w następstwie jednorazowego narażenia inhalacyjnego, a także przez długotrwałe lub powtarzane narażenie inhalacyjne; propono-1,2-diol – frakcja wdychalna i pary z wartością 100 mg/m3. Związek ten ma wiele zastosowań, jako produkt finalny i półprodukt do dalszych syntez chemicznych. Najwięcej stosuje się go do produkcji płynów eksploatacyjnych w układach chłodzących, płynów niezamarzających, żywic poliestrowych i detergentów. W wielu zastosowaniach propano-1,2-diol może być składnikiem mieszanin pełniąc funkcję rozpuszczalnika lub składnika zapobiegającego zamarzaniu. Jest stosowany do produkcji: lakierów elektroizolacyjnych, płynów hamulcowych, materiałów pomocniczych dla odlewnictwa oraz żywic i klejów, a także jako chłodziwo lub jego składnik. Propano-1,2-diol jest stosowany ponadto w przemyśle kosmetycznym, medycynie, farmacji oraz przemyśle spożywczym. Jako czynnik higroskopijny, wykorzystywany jest w wyrobach tekstylnych, przy produkcji papierosów (do regulacji wilgotności tytoniu), a także jest głównym składnikiem płynów w elektronicznych papierosach. 2. Dokonano zmiany wartości NDS dla 32 substancji chemicznych i dla niektórych z nich wartości NDSCh, 3. Zrezygnowano z podziału na część A „Substancje chemiczne” i Część B „Pyły” i wprowadzono jeden „Wykaz wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń chemicznych i pyłowych czynników szkodliwych dla zdrowi w środowisku pracy”, 4. Wprowadzono oznaczenie „skóra” przy substancjach, które mogą być absorbowane przez skórę. Oznakowanie substancji notacją „skóra” oznacza, że wchłanianie substancji przez skórę może być tak samo istotne, jak przy narażeniu drogą oddechową. Do oceny wielkości narażenia zawodowego dla substancji chemicznych oznakowanych „skóra” zastosowanie wartości NDS jest niewystarczające, ponieważ jest ono ograniczone do sytuacji, w której substancja wchłania się do organizmu pracownika tylko drogą oddechową. Oznakowanie „skóra” jest wskazówką dla pracodawcy, że nawet jeżeli wartość NDS jest dotrzymana, to substancja może stwarzać zagrożenie ze względu na wchłanianie przez skórę oraz że należy przedsięwziąć specjalne środki ostrożności, które zapobiegną kontaktowi substancji ze skórą; mogą to być nie tylko środki ochrony indywidualnej (rękawice ochronne i ubranie ochronne, krem ochronny), ale także inne środki, takie jak ograniczenie kontaktu z substancją, oddzielenie pracownika od źródła przez np. zdalne sterowanie, 5. Zweryfikowano zapisy dotyczące 18 czynników pyłowych i ich wartości dopuszczalnych, 6. Wprowadzano w załączniku nr 2 do rozporządzenia w części C. Mikroklimat, pkt. 2 Mikroklimat zimny – zmianę zapisów zgodne z normą PN-EN ISO 11079:2008. Zmiana ta wynika z propozycji zgłoszonych przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej wykonujące pomiary mikroklimatu, które jako kryterium do klasyfikowania środowiska termicznego mikroklimatu zimnego sugerowały temperaturę powietrza poniżej 10 °C. Proponowane zmiany dotyczą też zastosowania w ocenie mikroklimatu zimnego wskaźnika IREQneutral, którego obowiązujący przepis nie uwzględniał, a jedynie uwzględniał wskaźniki IREQmin i tWC. Regulacje zawarte w nowym rozporządzeniu skierowane są do pracodawców prowadzących działalność związaną z występowaniem czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy. Wprowadzone zmiany pozwolą na podejmowanie odpowiednich działań przez pracodawców w celu ochrony życia i zdrowia pracowników przez umożliwienie pełniejszej oceny warunków pracy, a tym ocenę ryzyka zawodowego związanego z występowaniem w środowisku pracy czynników szkodliwych dla zdrowia. Źródło: Warunki pracyBhp w środowisku pracy 29 grudnia 2009 Pytanie: Pytanie: Czym jest wskaźnik siły chłodzącej powietrza? W jaki sposób go obliczyć? Odpowiedź: Wskaźnik WCI służy do obliczania miejscowego działania zimnego środowiska termicznego na organizm ludzki (np. twarz, ręce). Przy pomocy empirycznego wskaźnika siły chłodzącej powietrza WCI (z ang. wind-chill index) jest obliczany tzw. zimny stres miejscowy mogący powodować np. odmrożenia. Miejscowe działanie zimnego środowiska termicznego należy oceniać za pomocą wskaźnika siły chłodzącej powietrza WCI wyrażonego w kilokaloriach na metr kwadratowy i godzinę. Wytyczne dotyczące pomiarów Normą, przedstawiającą wytyczne dotyczące wymaganych pomiarów, obliczenia oraz określania wartości granicznych WCI jest PN-EN ISO 11079:2008. „Ergonomia środowiska termicznego. Wyznaczanie i interpretacja stresu termicznego wynikającego z ekspozycji na środowisko zimne z uwzględnieniem wymaganej izolacyjności cieplnej odzieży (IREQ) oraz wpływu wychłodzenia miejscowego”. Norma ta zastąpiła wycofaną w czerwcu 2008r. normę PN-N-08009:1987. „Ergonomia. Środowiska zimne. Metoda oceny ujemnego obciążenia termicznego oparta na wskaźnikach WCI i IREQ”. Obliczanie wartości wskaźnika WCI Obliczenie wartości wskaźnika obywa się na podstawie pomiarów temperatury i prędkości powietrza. W pierwszej kolejności dokonuje się pomiarów temperatury powietrza i prędkości ruchu powietrza bezpośrednio na stanowisku pracy. Następnie wyniki pomiarów są uśredniane dla sumarycznego czasu przeprowadzanych pomiarów i podstawiane do wzoru. Końcową czynnością jest porównanie uzyskanych wyników z wartościami zamieszczonymi w normie. Zgodnie z powyższą normą wskaźnik oblicza się wg wzoru: WCI = (10,45 + 10√ Var - Var) x (33 - ta) gdzie: WCI - wskaźnik siły chłodzącej wiatru, w kcal/m2h, Var - prędkość ruchu powietrza, w m/s, ta - temperatura powietrza, w °C. Szacowanie stopnia ryzyka odmrożeń Wielkość wskaźnika pozwala oszacować stopień ryzyka odmrożeń poszczególnych części ciała. Zgodnie z zapisami w normie ryzyko to jest duże, gdy WCI jest większe lub równe 2000 kcal/m2h. W takiej sytuacji ekspozycja na zimno jest bezwzględnie zabroniona. Jeżeli obliczony wskaźnik jest mniejszy od 2000 kcal/m2h, ale większy lub równy 1200 kcal/m2h (1200 ≤ WCI < 2000), ryzyko jest średnie, a dozwolony czas przebywania w takich warunkach musi być skrócony zgodnie z zapisami w normie i wynosi on w zależności od wielkości wskaźnika siły chłodzącej od 5 do 25 min. Ekspozycja ciągła jest dopuszczalna, gdy WCI < 1200 kcal/m2h, czyli występuje małe ryzyko odmrożenia. Inaczej mówiąc w ciągu 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy dopuszczalne wartości wskaźnika WCI nie mogą przekraczać 1200 kcal*m-2*h-1. Należy pamiętać, że bez sięgnięcia do normy, posiadania odpowiednich przyrządów pomiarowych (termometr, anemometr) nie ma możliwości obliczenia wskaźnika WCI na stanowisku pracy. Podstawa prawna rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ( z 2002 r. nr 217, poz. 1833) Autor: Lesław Zieliński były główny inżynier zarządzania bezpieczeństwem pracy, rejestrowany audytor pomocniczy SZBP wg ISRS Autor: Lesław ZielińskiOd 1997 roku zajmuje się tematyką oceny ryzyka zawodowego, zarządzania bhp, pracy służby bhp. Były główny inżynier zarządzania bezpieczeństwem pracy w KGHM Polska Miedź SA - O/ZG ”Lubin” . Rejestrowany audytor pomocniczy SZBP wg ISRS. Autor wielu opracowań kart oceny ryzyka zawodowego, instrukcji i programów szkoleń bhp dla różnych stanowisk pracy w przemyśle i usługach. Prowadzi szkolenia otwarte oraz dedykowane z zagadnień bhp. BS EN ISO 11079:2007This standard BS EN ISO 11079:2007 Ergonomics of the thermal environment. Determination and interpretation of cold stress when using required clothing insulation (IREQ) and local cooling effects is classified in these ICS categories: Ergonomics This International Standard specifies methods and strategies for assessing the thermal stress associated with exposure to cold environments. These methods apply to continuous, intermittent as well as occasional exposure and type of work, indoors and outdoors. They are not applicable to specific effects associated with certain meteorological phenomena ( precipitation), which are assessed by other methods.

pn en iso 11079 2008